|
یاس و آفتابگردونش 
| ||
|
فلانی دختر شهید است تقریبا هم سن و سال خودم چند وقتی ست که میشناسمش چیز بدی ازش ندیدم ولی دیگران-به استناد تعریفات خودش- میگویند: از آن دسته ایست که تا توانسته از سهمیه هایش استفاده کرده! نمیدانم چه بگویم... نمیدانم اصلا فلانی کار خوبی کرده که از آن همه سهمیه ای که از ابتدای تحصیلاتش در مقاطع لیسانس و فوق و حالا با کلی تخفیف و آشنا داشتن حتی در مقاطع بالاتر دانشگاهی... در استخدام و محل کار و میزان حقوقش... در وام خرید خودرو و حتی منزلش-آنهم خانه ای خاص!- و... استفاده کرده یا نه میگویند استفاده کرده میگویند چرا اینهمه و من نمیدانم پاسخی برای این سوالات! البته میدانم که اوضاع مالیش کاملا روبراه ست، این را چند وقت پیش خودش بهم گفت اما نمیدانم خودش به دست آورده یا... یا اینکه چقدرش هدیه ی شهادت پدر بوده... حتی نمیدانم اگر شنیده ها و گفته ها درست باشد، فلانی حق داشته اینهمه استفاده کند یا نه.... و من نمیدانم اگر قرار بود تمام این امکانات را با یک عمر حضور پدرش در زندگی ش معامله میکرد چه میکرد... میگویند پدر که شهید شده، دختر هنوز به دنیا نیامده بوده، پدر را هیچ وقت ندیده، شاید هم ملاقاتی داشته با پدر! از جنس همان دنیایی که ما نمیدانیمش! پیش از تولد...
پیش خودم دو دوتا چهارتایی کردم و دیدم که خب بلاخره تو این دنیا از هر موضوعی -شیر مرغ گرفته تا جون آدمیزاد- ممکنه سوء استفاده بشه و متاسفانه با توجه به رسم دنیا و نفس انسان ها، بی قانونی و ظلم و ناحقی ها داره بیداد میکنه بعد دیدم که اگر منصف باشیم، شاید بعضی چیزهایی که دیگران از فلانی و امثالش میگویند ممکن است درست باشد و حتی خیلی بیشترش! اما ناگهان آمدم به سمت نت تا با سرچ در مورد خانواده ی شهدا و جانبازانی که کم و بیش در موردشان خوانده بودم و معصومیت و مظلومیتشان را دیده بودم... و محدودیت ها و محرومیت هایی که شاید میشد با گوشه ای از تقسیم عادلانه! ی امکانات شهدا و جانبازان برطرف بشن، اما یا ندادند یا نگرفتند*!!... به آنهایی که داشتند اطرافم از فلانی حرف میزدند نشان دهم که فلانی ها همه ی خانواده ی شهدا نیستند! سرچ کردم و... اشک امانم رو برید... به یک دختر شهید دیگر برخوردم...... و این لینک بدون شرحش:
*بر خلاف بعضی هایی که شاید هیچ از انقلاب و جنگ نفهمیده بودند اما با هزار و یک ترفند خواستند که جزو گردان شهدا و جانبازان باشند، دیدم و میشناسم خیلی ها را که حتی اسمی از جبهه ها رفتن و فداکاریها کردن هاشون نیاوردند هیچ وقت... و نه تنها سهمیه ای نگرفتند -که قانونا حق شون هم بوده- بلکه از سهم زندگی خودشون، بعد از جنگ هم بخشیدند..... پدر خودم در جنگ و انقلاب به اندازه ی توانشون جنگیدن... مجروح هم شدند اما هیچ وقت اسمی از جانباز بودن و گلوله هایی که هنوز در بدنشونه رو نیاوردند... بچه تر که بودم فکر میکردم پدرم همانطور که خودش میگوید جانباز نیست، به خاطر همین هم سهمیه هایش را نمیگیرد و برمیگرداند و حتی دنبال درصد جانبازی هم نمیرود،اما امروز که بچگیم تمام شده میدانم که... البته این را هم خوب میدانم که رنج های پدرم با جانبازانی که هر لحظه، مرگ برایشان بهتر از درد و رنج فراوان جانبازیست، قابل مقایسه نیست...
گاهی فکر میکنم اگر سهمیه داشتم، دانشگاهم، رتبه هایم، رشته ام، شاید استخدامم و... اما این روزها به مشکلاتی در زندگیم برخوردم که اگر پدرم نبود هیچ کدام از آن بالایی ها جایگزینش نمیشد... [ شنبه 90/11/15 ] [ 9:4 عصر ] [ آفتابگردون ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  وقتی تو نیستی بلاتکلیفم مثل گل آفتابگردون در روزهای ابری...اللهم عجل لولیک الفرج... | |
| [قالب وبلاگ : تمزها] [Weblog Themes By : themzha.com] | ||
